YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/2488
KARAR NO : 2010/2837
KARAR TARİHİ : 23.02.2010
MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; davalının evlilik birliği gereklerini yerine getirmediğini ileri sürerek 750 TL tedbir nafakası talep edilmiş, mahkemece; “Tarafların halen aynı evde birlikte yaşadıkları, davalının evlilik birliği görevlerini yerine getirdiğinden bahisle davacının nafaka isteyemeyeceğini belirterek” davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
TMK 196.mad. gereğince, eşlerden birinin istemi üzerine hakim ailenin geçimi için herbirinin yapacağı parasal katkıyı belirler denilmektedir
Tedbir nafakası niteliği ve yasal düzenleme gereği davalı (…) evlilik birliğinin giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır. (TMK 186/3)
Yerleşik Yargıtay Uygulamalarına göre hakim, eşlerin birlikte yaşarken sürdürdükleri hayat seviyesini, ayrı yaşamaları halinde de korumaları gerektiğini gözetlmelidir.
Her ne kadar mahkemece, tarafların aynı evde birlikte yaşadıkları davalının evlilik birliği görevlerini yerine getirdiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de bu yönde araştırma yapılmamıştır.
Taraflar aynı evde birlikte yaşasalar da diğer tarafın evlilik birliği gereklerini yerine getirmemesi halinde sosyal ve ekonomik durumuna uygun şekilde evlilik birliği giderlerine katkıda bulunması zorunlu olup, bu yönde araştırma yapılmaksızın eksik incelemeye dayalı hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.