YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/23288
KARAR NO : 2011/1739
KARAR TARİHİ : 14.02.2011
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen nafakanın kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkili ile davalının 15.07.2003 tarihinde verilen kararla boşandıklarını ve davalı lehine yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, aradan geçen zaman içerisinde davacının yeniden evlendiğini, davalının ise süreklilik arz eden bir işte çalıştığını ileri sürerek; nafakanın kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; nafaka ile geçinemeyen davalının, ilerlemiş yaşına rağmen asgari ücretle çalışmak zorunda kaldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; çalışarak elde ettiği gelir ile aldığı nafaka miktarı toplamının, davalıyı yoksulluktan kurtaracak nitelikte olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davada, boşanma davasında hüküm altına alınan yoksulluk nafakasının, nafaka alacaklısının yoksulluk durumunun ortadan kalktığı ileri sürülerek kaldırılması istenilmiştir. Dosya arasında bulunan ve Tirebolu Asliye Hukuk Mahkemesinin 2003/164 E. 152 K. sayılı hükmü ile karara bağlanan boşanma istemli dava dosyası incelendiğinde; davalı … … lehine yoksulluk nafakasına hükmedilmediği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, ortada kaldırılması istenilebilecek bir nafakanın bulunmadığı nazara alınarak davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması doğru değil ise de; sonucu itibariyle davanın reddi doğru olup hükmün gerekçesinin açıklandığı şekliyle değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, 1.25. TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 14.02.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.