YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/2220
KARAR NO : 2010/4511
KARAR TARİHİ : 16.03.2010
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde kira parasının 01.08.2006 gününden başlayarak aylık, 49.829 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü, kısmen reddi cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde, 01.08.2006 dönemine ait kira parasının aylık 49829 TL olarak tespit edilmesini talep etmiş, mahkemece; TEFE (ÜFE) oranında yapılan artış ile kira parasının aylık 48858 TL olarak tespitine karar verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesi 01…..1998 başlangıç tarihli olup, 15 yıl sürelidir ve dava konusu taşınmaz ile ilgili 2003 ve 2004 dönemlerine ait kira paralarının endeks tatbik edilmek suretiyle tespit edildiği ve kararın onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarına göre şartlar değişmediği ve özel nedenler bulunmadığı taktirde kira ilişkisinin kurulduğu tarihte tarafların serbest iradeleriyle kararlaştırdıkları kira parasının takip eden üç dönem (yıl) TEFE (ÜFE) artış oranının yansıtılması suretiyle bulunacak kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı YİBK da öngörülen “hak ve nesafet” kurallarına da uygun olduğu kabul edilmekte ve kira parası üç dönem TEFE (ÜFE) oranında artırılarak tesbit edilmektedir. Aynı …, önceki dönem kira parasının mahkemece hak ve nesafet kurallarına uygun olarak ve kiralananın serbestce getirebileceği kira parası gözetilmek suretiyle takdir edilmesi halinde de uygulanmaktadır. Mahkemenin uygulaması da bu yöndedir ve kira parası mahkemece tesbit edilen önceki dönem kira parasının TEFE (ÜFE) oranında artırılması suretiyle tesbit edilmiştir.
Ancak, davalı vekili tarafından yeni dönemde kira paralarının ekonomik nedenlerle, artmadığı, aksine, azaldığı savunulmuştur. Nitekim kira parasının tesbiti istenen dönemlerde konut ve işyeri kiralarının genel fiyat artışları kadar artmadığı hatta azaldığı da bilinen bir gerçektir. O nedenle davalı vekilinin bu savunması üzerinde durulmalı gerçekten çevrede oluşan kira paralarının genel fiyat artışları kadar artmadığı yahut kira paralarında bir düşüş saptandığı takdirde kira parasının TEFE (ÜFE) oranında artırılmak isteği reddedilmeli ve önceki dönemde ödenen kira parasına hükmolunmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.