YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/2152
KARAR NO : 2010/3089
KARAR TARİHİ : 25.02.2010

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde davalının ayrı yaşamada haklı olmadığı iddia edilerek daha önce hüküm altına alınan tedbir nafakasının kaldırılması talep edilmiş, mahkemece davanın kabulüne dair veren karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Akhisar Asliye 1. Hukuk Mahkemesinin 2004/93 E. 2005/ 126 K. sayılı ilamı ile eldeki davanın davalısı …’in ayrı yaşamada haklı olduğu kabul edilerek tedbir nafakasına hükmedilmiş, daha sonra Akhisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 2007/254 E.- 2008/45 K. sayılı ilamı ile nafakanın artırılmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, başlangıçta davacının kusurlu davranışları nedeniyle davalının ayrı yaşamada haklı olduğu kabul edilip tedbir nafakasına hükmedilmiş ise de Afyonkarahisar Aile Mahkemesinin 2008/27-35 değişik iş sayılı dosyasında verilen karar ile davacının bildirdiği adresin aile konutu olarak benimsenip bu hususta hakimin müdahalesinin kabul edildiği davalının buraya dönme mecburiyetinin bulunduğu halde dönmediği gerekçesiyle davanın kabulü cihetine gidilmiştir.
Daha önce davacı tarafından açılan terk sebebine dayalı boşanma davası (Afyonkarahisar Aile Mahkemesinin 2004/613 E. 2006/433 K.) , tarafların evlendikten sonra İzmir’e yerleştikleri daha sonra davacı kocanın Afyon’a gelip annesinin sahibi olduğu eve yerleştiği ve davalı eşini de bu eve davet ettiği bu durumun eşlerin oturacakları evi birlikte seçmelerini düzenleyen MK.nun 186. maddesine aykırı olduğu kabul edilerek açılan davada terk sebebinin gerçekleşmemesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiş ve bu karar kesinleşmiştir.
Davalıya eve dönmesi için … yapılan Afyonkarahisar Aile Mahkemesinin 2008/27-35 Değişik iş sayılı dosyasında gösterilen ev ile terk sebebine dayalı boşanma davasındaki adres aynı adrestir.

Daha önce kesinleşen karar ile davalının birlikte seçilmeyen eve dönmemesinin haksız olmadığı kabul edilmiştir. Bu nedenle davalının ayrı yaşamada haklılık durumunun ortadan kalktığından söz edilemez.
Bundan ayrı dinlenen tanıklar davacının barışmak için davalının yanına Zerrin isimli bir kadınla geldiğini ve davacının bu kadınla birlikte yaşadığını sonradan öğrendiklerinin beyan etmişlerdir.
Bu durum karşısında davalının ayrı yaşamada haklı olduğunun kabulü ile, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle aksi yönde hüküm kurulmuş olması doğru olmamıştır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve şimdilik diğer yönlerin incelenmesine mahal olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 25.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.