YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/20394
KARAR NO : 2010/20520
KARAR TARİHİ : 14.12.2010
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; 11.11.2008 tarihli kararda tarafların boşanmasına hükmedildiği belirtilerek, önce tedbir olmak üzere, davacı kadın ve müşterek çocuk için 500’er TL yoksulluk ve iştirak nafakasına hükmedilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; 350 TL davacıya, 400 TL çocuğa yardım nafakasına hükmedilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Davacı vekilinin bu davadaki talebi, yoksulluk ve iştirak nafakasına ilişkin bulunmaktadır. Boşanmaya ilişkin karar Yargıtay 2. Hukuk Dairesince bozulmuştur. Yoksulluk ve iştirak nafakası boşanmadan sonra hüküm ifade edeceğinden, boşanma davasının sonucu (kesinleşmesi) beklenmeli, bundan sonra taleple ilgili olumlu veya olumsuz bir karar verilmelidir. Mahkemece, talep edilen nafakanın niteliği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bundan ayrı, boşanma davası açılmakla; davacının ayrı yaşama hakkı doğar. Boşanma davası sonuçlanıncaya kadar tedbir nafakası talep edilebilir ve mahkeme henüz yargılama sürerken de tedbir olarak (TMK:nun md.169) tedbir nafakasına hükmedebilir. Davacının dilekçesinde belirttiği “önce tedbir olmak üzere” ifadesi bu kapsamda değerlendirildiği takdirde; hakkaniyete uygun tedbir nafakasına hükmedilmelidir. Mahkemece, hükmedilen nafakanın yardım nafakası olarak nitelendirilmiş olması da doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.