YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/18088
KARAR NO : 2010/20459
KARAR TARİHİ : 13.12.2010
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 2000 lira ve karşı davada 2200 lira tazminatın masraflarla birlikte karşı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulü, karşı davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davalı ve karşı davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, asıl davanın kısmen reddine ve kısmen kabulüne ilişkin karar bölümlerine yönelen temyiz itirazlarının reddiyle bu karar bölümlerinin onanması gerekmiştir.
Karşı davanın reddine ilişkin karar bölümüne yönelik temyiz itirazına gelince; davalı ve karşı davacının yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemi karşılıklı yaralama bulunduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Tarafların eylemleri ve yaralanma derecesiyle, zararları ayrı olduğundan her iki eylem sonucunun mahsubu doğru değildir. Ceza mahkemesi kararı ile davacı ve karşı davalının davalı ve karşı davacıyı yaraladığı ve cezalandırıldığı anlaşılmakla, karşı davadaki maddi ve manevi tazminat istemlerinin incelenmesi ve değerlendirilmesi gerekirken karşılıklı yaralama bulunduğu nedeniyle karşı davanın reddedilmesi bozma nedenidir. Mahkemece yapılacak iş; BK’nun 42. ve 43. maddeleri uyarınca maddi zararı araştırıp değerlendirmek ve BK’nun 47.maddesi uyarınca manevi tazminat takdir etmekten ibarettir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile karşı davaya ilişkin karar bölümünün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, asıl davaya ilişkin karar bölümünün ONANMASINA, 12.55.TL fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı-k.davacıya iadesine, 13.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.