YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/17201
KARAR NO : 2010/19160
KARAR TARİHİ : 25.11.2010
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; ayrı yaşamda haklılık iddiasına dayalı olarak davacı eş kadın için aylık 150 TL, davacı yanında kalan müşterek çocuklar için aylık 100+75+75 TL tedbir nafakası talep ve dava edilmiş, mahkemece, davacı kadının ayrı yaşamda haklılığını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın tümden reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, TMK’nun 327/1 maddesine göre, çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve … tarafından sağlanır.
Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun … olmasına kadar devam eder (TMK.md.328/1).
Küçüğe fiilen bakan ana veya …, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir (TMK.md.329/1).
Somut olayda, davacı annenin ayrı yaşamakta haklılığını kanıtlayamamış olması, fiilen kendi yanında bulunan müşterek çocuklar için nafaka takdirini engellemez. Çocuklar yönünden ayrı yaşamada haklılık olgusundan ziyade fiilen kimin yanında kaldıkları önemlidir.
O halde mahkemece; anne yanındaki çocuk yönünden ihtiyaçların asgari ölçüde karşılayacak ve tarafların geliri ile de orantılı olacak şekilde “hakkaniyete” uygun miktarda nafakaya hükmolunması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın bu yöndende reddi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.11.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.