Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2010/15735 E. 2010/19876 K. 06.12.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/15735
KARAR NO : 2010/19876
KARAR TARİHİ : 06.12.2010

Davacı … vasisi – … ile davalı … aralarındaki nafaka davasına dair Antalya 5. Aile Hukuk Mahkemesinden verilen 3.12.2009 günlü ve 2008/288 E.- 2009/1144 K. sayılı hükmün Bozulması hakkında dairece verilen 01.03.2010 günlü ve 2010/2528 E.- 2010/3123 K. sayılı ilama karşı davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Taraflar arasındaki nafaka davasının yargılaması sonunda Antalya 5 Aile Mahkemesinin 03.12.2009 tarihli 2008/288 E.-2009/1144 K. sayılı ilamı davacı tarafın temyizi üzerine dairemizin 01.03.2010 tarihli 2010/2528 E.-2010/3123 K. sayılı ilamı ile kısmen bozulmuştur. Ancak, davalı tarafın temyiz dilekçesinin dairemizin bozma ilamı tarihi olan 01.03.2010 tarihinden sonra (temyiz süresi içerisinde 06.04.2010 tarihinde temyiz edilmekle) gönderilmiş olduğundan önceki dairemizin bozma ilamında davalı tarafın temyiz talebi yönünden bir karar verilmediği anlaşılmıştır. Davalı tarafın bu nedenle tashihi karar talebinin kabulü ile dairemizin 2010/2528 E.-3123 K. sayılı ilamının kaldırılmasına karar verildi. Tarafların temyiz taleblerinin süresi içerisinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili ile davalının boşandıklarını boşanma sonunda müvekkilinin velayetlerine verilen müşterek çocuklar … ile … için 50’şer TL.iştirak nafakasına, müvekkili içinde 75 TL.yoksulluk nafakasına hükmolunduğunu, müşterek çocuklardan 1990 doğumlu …’nın halen … Üniversitesinde İngilizce Öğretmenliği Bölümünde, 1996 tarihli …’ında ilköğretim okulunda eğitim hayatlarını devam ettiklerini, davacının ve müşterek çocukların ihtiyaçlarının artması nedeniyle mevcut nafakaların yetersiz kaldığını ileri sürerek yoksulluk nafakasının 75 TL.den aylık 500 TL.ye, müşterek çocuk …’nın iştirak nafakasının 50 TL.den 600 TL.ye, Çocuk …’ın iştirak nafakasının da 50 TL.den aylık 400 TL.ye çıkartılması talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece; yoksulluk nafakası yönünden davanın kısmen kabulü ile yoksulluk nafakasının aylık 75 TL.den 300 TL.ye çıkartılmasına karar verilmiş, iştirak nafakaları yönünden ise, müşterek çocukların davacı sıfatında yer almadıkları ve çocuk …’nında reşit olduğu gerekçesiyle iştirak nafakaları artırımı talebi yönünden davanın reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle de delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı tarafın tüm temyiz itirazlarının reddine,
Davacı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Dosyadaki delillere ve kurulan hükme göre yoksulluk nafakasının artırımına ilişkin kurulan hükümde bir isabetsizlik olmadığı gibi, müşterek çocuk … 04.05.1990 doğumlu ve dava tarihi itibariyle reşit olup, taraf ve dava ehliyetine sahip olduğu için davada taraf olarak gösterilmesi gerekirken, taraf olarak gösterilmemiş, velayeten dava açılmış, yargılama aşamasında da davaya dahil edilmemiştir. Reşit çocuk … yönünden kurulan hükümde de bir isabetsizlik yoktur. Bu yönlerden hükmün onanması gerekmiştir.
Müşterek küçük çocuk … ise 1996 doğumlu olup, velayeten dava açılmış ve iştirak nafakasının artırımı istenmiştir. Önceki nafakanın takdir edildiği tarihten eldeki davanın dava tarihine kadar beş yıldan fazla bir süre geçmiş olup, nafaka artırım şartları oluşmuştur. Müşterek küçük çocuk …’ın iştirak nafakasının hakkaniyete uygun bir miktarda artırılmasına karar verilmesi gerekirken, bu çocuk yönünden iştirak nafakasının yazılı şekilde reddedilmiş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.