YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/15477
KARAR NO : 2010/17349
KARAR TARİHİ : 25.10.2010
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 2.535,01 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde, sözleşmeli personel olarak çalışan davalıya 15.02.2006 -15.12.2008 tarihleri arasında E. Denetim Tazminatı adı altında toplam 2.535,01 TL ödendiği, oysa ki 657 sayılı Kanunun 152. maddesinde yer alan denetim tazminatının sözleşmeli personele ödeneceğine dair her hangi bir düzenlemenin bulunmadığı, Maliye Bakanlığının 20.4.2009 tarihli yazısı ile de bu ödemenin yersiz olduğunun belirtildiği ileri sürülerek davalıya hataen ödenen tazminatın temerrüt tarihinde itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Davalı davanın reddini istemiş, Mahkemece; tazminatın davacı idarenin tek taraflı olarak yaptığı hesaplama sonucunda ödendiği, davalının hatalı işlem yapılmasına etkisi, açık hatası ya da gerçek dışı beyanının bulunmadığı, davacının yaptığı hatalı işlemi farkederek davalıdan tahsilini talep etmesinin yasal olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davada; davacı idarenin (sözleşmeli personel olmasın rağmen) hataen E. Denetim tazminatı adı altında ödemede bulunduğu ileri sürülerek yersiz ödenen miktarın tahsili istenilmektedir. Hükmün gerekçesinde ödemenin davacının hatası sonucunda yapıldığı kabul edilmiştir. Gerçekten davalıya yapılan ödemenin daha önce bu yolda alınmış bir karara dayanmadığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanununun 62. maddesinde, borç olmayanı rızası ile ödeyen kimsenin yanlışlığa düştüğünü ispat ettiği takdirde ödediğini geri isteyebileceği düzenlenmiştir.
Yine, Hukuk Genel Kurulu’nun 25.12.1984 tarih ve 1982/13-387 E.-1984/997 K. sayılı kararında herhangi bir şart tasarrufa dayanmayan salt hatalı ödemelerin idare tarafından BK.nun sebepsiz zenginleşme kurallarına göre geri isteyebileceği düzenlenmiştir. Danıştay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 22.12.1973 gün ve 1968/8-1973 /14 sayılı kararı ise idarenin “şart tasarrufuna ” ilişkindir.
O halde; somut olayda mevzuata aykırı olarak yapılan hatalı ödemenin iadesi istendiği gözetilerek, alacağın Borçlar Hukukunun sebepsiz iktisap kuralları çerçevesinde istenip istenemeyeceği tartışılarak, sonucu uyarınca bir karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.