Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2010/11810 E. 2010/16077 K. 07.10.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/11810
KARAR NO : 2010/16077
KARAR TARİHİ : 07.10.2010

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 5.665 TL alacak için takibe vaki itirazın iptali, inkar tazminatının masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili, müvekkilinin 01.05.2008 de daire satın aldığı apartmanda yönetici olan davalının çatının baz istasyonu olarak Vodafon’a, dış cephenin …’e kiralanmasından dolayı 2008 yılı için ödenen kiradan satın alma tarihinden sonrası için ve 2009 yılı kiralarından 1/3 payına düşen miktarları kendisine ödenmediğinden alacağın tahsili için … 20. İcra Müdürlüğü’nün 2009/8800 sayılı dosyasında yapılan takibe davalının itirazının iptalini, %40 tazminat verilmesini istemiştir.
Davalı, borcu bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 2.432,47 TL için davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davaya konu alacak davacının da içinde bulunduğu apartman kat maliklerinin ortak kararı ile yetkilendirilen yöneticinin ortak yerleri kiraya vermesi ve kira parasının apartman ortak hesabına yatırılması, nedeniyle bir kısmı ortak masraflara harcanan kira parasından kalan miktara ilişkindir.
O nedenle, sorumlu şahıs olarak davalı değil, yetki verilen ve ortak hesap üzerinde tasarruf yetkisi bulunan apartman yönetimidir.
Mahkemece, kendiliğinden göz önünde bulundurulması gereken bu usul kuralı göz ardı edilerek hüküm kurulması doğru değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.