YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/10398
KARAR NO : 2010/11857
KARAR TARİHİ : 01.07.2010
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 6.000 lira kira akdi ve kira borcu bulunmadığının tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, 7 yıldır oturduğu daire ile ilgili olarak 3.3.2006 tarihinde satın alan davalının 15.1.2003 tarihli kira sözleşmesine dayanarak hakkında icra takibi başlattığını, aralarında herhangi bir kira sözleşmesi bulunmadığını öne sürerek, taraflar arasında kira akdi bulunmadığının ve icra takibi nedeniyle borçlu bulunmadığının tesibitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı kira alacağı için başlattığı takibin kesinleştiğini, haciz zaptında davacının borca ilişkin bir beyanı olmadığını bildirerek, yersiz olan davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davalının hissedar olduğu, davacının üstün hakkı bulunmadığı, davacının davalı ile aralarında kira sözleşmesinin bulunmadığının tesbitine yönelik davasının sübut bulmadığından davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesinde davacı, aleyhine başlatılan takip nedeniyle borçlu bulunmadığının tesbiti yanından, yanlar arasında herhangi bir kira ilişkisinin bulunmadığını ve kiracı olmadığının da tesbitini istemiştir.
Bu durumda davacının da süresiz ve kira bedeli belirli olan herhangi bir kira sözleşmesi sunamadığı dikkate alındığında davanın bu yönüyle miktarının belirsiz olması nedeniyle genel görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, davanın esası hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 1.7.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.