YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/18085
KARAR NO : 2022/3459
KARAR TARİHİ : 13.06.2022

İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Yazısının Tarihi : 07.12.2021
İtiraz Edilen Daire Kararı : Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarih ve 2019/7983- 2021/3919 sayılı kararı
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.09.2015 tarih ve 2014/540 – 2015/227 sayılı kararı
İtirazla İlgili Hüküm : TCK’nın 151/1, 152/2-a, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 35/2, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca
mahkumiyet
Suç : Nitelikli mala zarar vermeye teşebbüs

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-İTİRAZ KONUSU:
Sanık … hakkında nitelikli mala zarar vermeye teşebbüs suçundan İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/09/2015 tarih ve 2014/540 – 2015/227 sayılı kararı ile TCK’nın 151/1, 152/2-a, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 35/2, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesi neticesinde düzeltilerek onanmasına dair Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarih ve 2019/7983- 2021/3919 sayılı kararının kaldırılmasına dair Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2021 tarih ve KD -2021/135460 sayılı yazısı ile itiraz edildiği anlaşılmıştır.
II-İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2021 tarih ve KD -2021/135460 sayılı itirazında;
“…Hükümlü …’un, İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/540 Esas ve 2015/227 karar sayılı ilamıyla mala zarar verme suçundan hesap hatası sonucu sehven 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sonuç cezanın 11 ay 7 gün olduğu, bu durumun sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği, şöyle ki; sanık hakkında TCK’nın 151/1 maddesi gereğince 1 yıl 6 ay hapis, TCK’nın 152/2-a maddesi gereğince 2 yıl 2 ay hapis, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince 3 yıl 18 ay hapis verilerek TCK’nın 35/2 maddesi gereğince 3/4 indirim yapılarak 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 10 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası ile sanık aleyhine fazla cezaya hükmedilmiştir. Bu nedenle hükmün teşebbüs kısmından itibaren TCK’nın 35/2 maddesi gereğince 3/4 indirim yapılarak 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 10 ay 7 gün hapis cezası şeklinde düzeltilmesinde hukuki bir zorunluluk olarak ortaya çıkmaktadır.” şeklinde itiraz nedenlerinin belirtildiği görülmüştür.
III-)İTİRAZ DEĞERLENDİRİLMESİ:
Dosya kapsamı incelendiğinde; nitelikli mala zarar vermeye teşebbüs suçundan sanık hakkında TCK’nın 151/1 maddesi gereğince 1 yıl 6 ay hapis, TCK’nın 152/2-a maddesi gereğince 2 yıl 2 ay hapis, 3713 sayılı yasanın 5. maddesi gereğince 3 yıl 18 ay hapis, TCK’nın 35/2 maddesi gereğince 3/4 indirim yapılarak 2 sene 3 ay hapis, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak neticeden 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına dair İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/540 Esas ve 2015/227 karar sayılı kararının Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarih ve 2019/7983- 2021/3919 sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verildiği; İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesince sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 151/1 maddesi gereğince 1 yıl 6 ay hapis, TCK’nın 152/2-a maddesi gereğince 1 kat artırılarak 2 yıl 12 ay hapis, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince ½ oranında artırılarak 3 yıl 18 ay hapis, TCK’nın 35/2 maddesi gereğince 3/4 indirim yapılarak 1 yıl 1 ay 15 gün hapis, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak neticeden 11 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası sonucu sanık aleyhine fazla cezaya hükmedilmiş olduğu, bu nedenle hükmün TCK’nın 151/1 maddesi gereğince belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından TCK’nın 152/2-a maddesi uyarınca artırım yapılarak 2 yıl 12 ay hapis cezası, teşebbüs kısmından itibaren TCK’nın 35/2 maddesi gereğince 3/4 indirim yapılarak 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 11 ay 7 gün hapis cezası şeklinde düzeltilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının yerinde olduğu anlaşılmakla itirazın kabulüne karar verilmiştir.
IV-)KARAR:
1-)Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne;
2-)Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 14.06.2021 tarih ve 2019/7983- 2021/3919 sayılı Düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
3-) Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıdaki hususlar dışında bir isabetsizlik olmadığı düşünüldüğünden sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi; ancak,
a-)Sanık hakkında hüküm kurulurken; TCK’nın 151/1 maddesi gereğince belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından TCK’nın 152/2-a maddesi uyarınca artırım yapılırken 2 yıl 12 ay yerine 2 yıl 2 ay, TCK’nın 35/2 maddesi gereğince indirim yapılırken 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine 2 yıl 3 ay, TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 11 ay 7 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası olarak belirlenerek fazla ceza tayini,
b-)Sanık hakkında belirlenen temel cezanın, suçun niteliği gereği artırılırken artırım oranı doğru yapıldığı halde uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi yerine 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile TCK’nın 53/1. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirdiğinden hükmün, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 6. bendinin 2. paragrafında yer alan “ 2 sene 2 ay” ibaresi yerine “2 yıl 12 ay” ibaresinin, 6. bendinin 4. paragrafında yer alan “2 sene 3 ay” ibaresi yerine “1 yıl 1 ay 15 gün” ibaresinin, 6. bendinin 5. paragrafında yer alan “1 yıl 10 ay 15 gün” ibaresi yerine “11 ay 7 gün” ibaresinin, 6. bendinin 3. paragrafında yer alan “5. maddesi” yerine “5/1. maddesi” ibaresinin yazılması, hükmün sanıkla ilgili TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın bütünüyle çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK’nın 53/1. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.