YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4695
KARAR NO : 2022/624
KARAR TARİHİ : 16.02.2022
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi :Antalya 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.03.2020 tarih ve 2017/231 – 2020/63 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Sanık … yönünden – 22.08.2017
Hüküm : 1- Sanık … hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar
2-Sanık … hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmedilen cezanın süresi itibarıyla koşulları bulunmadığından, sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık … hakkında belirlenen temel cezanın, suçun niteliği gereği artırılırken artırım oranı doğru yapıldığı halde uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi yerine 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2- Duruşmada SEGBİS vasıtasıyla kaydedilen savunmalarına ilişkin SEGBİS çözüm tutanağı düzenleyen bilirkişiye ödenen ücretin yargılama gideri olarak sanıklara yükletilemeyeceğinin ve dosya kapsamı itibarıyla kalan miktarın sanıklardan ayrı ayrı eşit miktarda tahsil edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık … müdafiinin ve sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık … hakkındaki hükmün 1. fıkrasının 2. bendinden “3713 sayılı yasanın 5.maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi” ibaresinin yazılması, hükümlerin yargılama giderlerinin dökümüne ilişkin 1. fıkrasından 9. Bendinden ve 2. Fıkrasının 8. bendinden ” 870,00-TL” ibarelerinin çıkartılarak yerine ” 670,00 TL ” ibarelerinin eklenmesi ve “sanıktan” ibarelerinin çıkartılarak yerine “sanıklardan ayrı ayrı eşit miktarda” ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Antalya 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.