Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2021/14950 E. 2022/2294 K. 25.04.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14950
KARAR NO : 2022/2294
KARAR TARİHİ : 25.04.2022

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi :İzmir 15. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.03.2018 tarih ve 2017/368 – 2018/128 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte yardım etme
Hüküm :TCK’nın 314/3 ve 220/7. maddeleri yollamasıyla 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında kesin olarak verilen hüküm,
24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın çocuğunu örgütle irtibatlı okula göndermesinin örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamından eylemleri terör örgütüne üye olma suçunu oluşturan sanığın örgüte yardım etmek suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi, atfın niteliği ve aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İzmir 15. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.