Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2021/11010 E. 2023/203 K. 23.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11010
KARAR NO : 2023/203
KARAR TARİHİ : 23.01.2023

İNCELENEN KARARIN:
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.02.2019 tarihli ve 2018/97 Esas, 2019/95 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 314 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 3713 sayılı Kanun’un 3 ve 5/1 inci maddeleri, Türk Ceza Kanunu’nun 221 inci maddesinin dördüncü ve beşinci fıkraları, 62 inci maddesi, 58 inci maddesinin altıncı, yedinci ve dokuzuncu fıkraları ile 53 üncü maddesinin bir, iki ve üçüncü fıkraları uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2.Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 16.05.2019 tarihli ve 2019/681 Esas, 2019/804 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın başvurusunun sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken TCK’nın 58 inci maddesinin sadece dokuzuncu fıkrası yerine aynı maddenin altıncı ve yedinci fıkralarının uygulama maddesi olarak gösterilmesi hususu düzeltilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebinin sadece hakkında verilen hükmün hukuka aykırı olduğuna, sanık müdafinin temyiz sebeplerinin ise özetle; müvekkilinin müdafi olmaksızın savunmasının alındığı, mütalaa verildiği ve hüküm kurulduğuna, ayrıca sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin somut bir delilin bulunmadığına, ayrıca müvekkili hakkında etkin pişmanlık indiriminin neden alt sınırdan uygulandığının da anlaşılamadığına ve sair sebeplere ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Gaybubet evlerine ilişkin olarak yapılan operasyonlarda 07.10.2017 tarihli arama ve el koyma kararına istinaden 13 farklı evde yapılan aramalar neticesinde …. Mahallesi … Caddesi No:35/40 … adresinde yakalanarak göz altına alınması üzerine hakkında soruşturma başlatılan sanığın savunması, arama ve el koyma tutanakları, sanığa ait adli sicil ve nüfus kayıtları ve tüm dosya kapsamı incelendiğinde;
15 Temmuz darbe girişiminden sonra örgüt üyesi olan kişilerin gaybubet evleri denilen yeni bir yapılanmaya girdikleri, bu çerçevede gerek öğrencilerin kalması ve gerekse saklanılması istenen kimi örgüt üyelerinin kalması için yeni evler oluşturulduğu, Konya ilinde bu evlerin organizasyonunu mahkememizce daha önce cezalandırılan A.G., G. K. ve F. C. isimli kişilerin yaptıkları, tanık Ş.Z.İ’nin kendi yargılandığı dosyada alınan beyanında açıkça bu hususu belirttiği, sanığın yakalandığı evin yukarıda anlatıldığı şekilde, yeni yapılanma çerçevesinde oluşturulan öğrenci evlerinden olduğunu, burada kalacak öğrencilerin kendi bulundukları illerdeki örgüt temsilcileri ile Konya ilinde bulunan örgüt

temsilcilerinin temas kurması sonucu bu eve yerleştirildiklerini, sanığın üniversite birinci sınıfta başka bir cemaat evinde kalmasına rağmen, ikinci sınıfa geçtiğinde irtibat kurduğu örgüt üyeleri aracılığı ile yakalandığı gaybubet evine yerleştiği, burada hakkında benzer suçtan işlem yapılan A.F.F.A, Ş.T.S ve F.S.T. isimli kişilerin daha önce cezalandırılmış olduğu, sanığın daha önce başka yerde kalmasına ve darbe girişimi yaşanmasına rağmen, özellikle bu evlere gelip yerleştiği, dolayısıyla sanığın bu evin örgüt tarafından tahsis edilen bir ev olduğunu bildiği,
15 Temmuz darbe girişimi yaşanmasına rağmen örgütün yeni oluşturulan gaybubet evlerinde kalmak, bu amaçla örgüt üyeleri ile irtibat kurmak şeklinde sübut bulan bu eylemlerin örgüt üyeliği için gerekli ve zorunlu olan süreklilik, çeşitlilik ve yoğunluğa sahip olduğu, çünkü sanığın 15 temmuz darbe girişimi yaşanmasına, örgütün silahlı bir terör örgütü olduğu tüm açıklığı ile ortaya çıkmasına rağmen bu evlerde kaldığı, bu ısrar ve bilinçli hareketin sanığın kastını gösterdiği anlaşılmakla sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin sanığın istinaf başvurusu üzerine yapmış olduğu incelemede Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesinin sanık hakkındaki tespitlerinde bir isabetsizlik bulunmadığına kanaat getirerek istinaf başvurusunun esastan reddi yönünde karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargıtay (kapatılan) 16 . Ceza Dairesi ve Dairemizin istikrar kazanmış kararlarında da belirtildiği üzere, kovuşturma aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafii bulunmadığı gibi CMK’nın 156 ıncı maddesi uyarınca da hakkında resen bir müdafii görevlendirilmeyen sanığın, silahlı terör örgütü üyeliği suçundan yargılanması yapıldığı dikkate alındığında, CMK’nın 101/7 inci maddesinin 2 inci fıkrası ve 150 inci maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca hakkında müdafi görevlendirilmesinin zorunlu olduğu, Anayasanın 36 ıncı ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6 ıncı maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesine aykırı olacak ve savunma hakkının kısıtlanmasını doğuracak biçimde kovuşturmada müdafi hazır bulundurulmaksızın hakkında mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK’nın 101/3, 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edildiği anlaşılmakla, sair yönler incelenmeyen hüküm bu yönüyle hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 16.05.2019 tarihli ve 2019/681 Esas, 2019/804 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, sair yönleri incelenmeksizin oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.01.2023 tarihinde karar verildi.