YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10960
KARAR NO : 2022/1277
KARAR TARİHİ : 14.03.2022

İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.11.2017 tarih ve 2017/212 – 2017/256 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı TMK’nın 7/2-1. cümle, 7/2-2. cümle, TCK’nın 43/1, 62/1, 63/1, 53 maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sair temyiz taleplerinin reddi ile;
1- Siverek Sulh Ceza Mahkemesinin 10.12.2013 tarihli 2013/312 esas ve 2013/585 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında üzerine atılı suçtan 1 ay 3 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın CMK’nın 231. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetime tabi tutulmasına ilişkin karar verildiği, hükmün 17.12.2013 tarihinde kesinleştiği, sanığın temyize konu dosyada suç tarihinin 21.03.2016 olması sebebiyle sanığın denetim süresinde suç işlemiş olduğu anlaşıldığından ilgili mahkemeye ihbar bulunulduğu, ihbar sonucunda sanık hakkında verilen hükmün açıklandığı ve açıklanan hüküm için istinaf kanun yoluna başvurulduğu, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 17.01.2019 tarih 2018/3157 esas ve 2019/391 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının kaldırılarak sanık hakkında suçunun yasal unsurları oluşmadığından CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraatine karar verildiği ve bu kararın kesin olduğu, bu itibarla sanığın adli sicil kaydında bulunan ve açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen hükmün yasal sonuçlarının bütün olarak ortadan kaldırıldığı anlaşılmakla; yasal olmayan ve dosya kapsamıyla örtüşmeyen gerekçelerle sanık hakkında CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Zincirleme suç hükümleri kapsamında sanığın Facebook hesabında son paylaşımda bulunduğu tarihte teselsül kesileceğinden Yerel Mahkemenin ve Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “21.03.2016” yerine İlk Derece Mahkemesinde “30.10.2014 – 21.03.2016 tarihleri arası” ve Bölge Adliye Mahkemesinde “18.03.2017” olarak yazılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükmün BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 2. Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.