Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2021/10381 E. 2022/1170 K. 09.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10381
KARAR NO : 2022/1170
KARAR TARİHİ : 09.03.2022

İlk Derece Mahkemesi : Denizli 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.05.2018 tarih ve 2017/119-2018/222 sayılı kararı
Suç:Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm: TCK’nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53/1-3 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararına yönelik istanaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın örgüte müzahir gazeteye abone olmasının örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan temel ceza tayin edilirken TCK’nın 314/3 ve 220/7. maddelerinin delalet maddesi olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu mütemadi olmayıp yakalanma ile temadi kesilmeyeceğinden gerekçeli karar başlığında suç tarihinin sanığın yardım mahiyetindeki son eylem tarihi yerine yakalanma tarihinin yazılması,
3-İlk Derece Mahkemesi gerekçeli karar başlığında suç adının, “Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme” yerine “Silahlı terör örgütüne üye olma” olarak yazılması,
4-TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların 5271 sayılı CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün birinci maddesindeki “TCK’nun 314/2” ibaresinin çıkarılıp yerine “TCK’nın 314/3 ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK’nın 314/2” ibaresinin yazılması, İlk Derece Mahkemesi karar başlığındaki suç tarihi olarak gösterilen “24/05/2017” çıkarılıp yerine “05/02/2015” yazılması, İlk Derece Mahkemesi karar başlığındaki suç adı olarak gösterilen “Silahlı terör örgütüne üye olma” çıkarılıp yerine “Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme” yazılması, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma ile ilgili paragrafların bütünüyle çıkarılarak yerine, “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK’nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Denizli 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.