YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/9195
KARAR NO : 2020/13675
KARAR TARİHİ : 15.10.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, Hakaret, Mala Zarar Verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, Ceza verilmesine yer olmadığı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında katılan sanık …’e karşı “Mala Zarar Verme” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, katılan sanık vekilinin temyiz isteminin, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Katılan sanık … hakkında, sanık …’a karşı “Hakaret” suçundan verilen “ceza verilmesine yer omadığı”na dair karara yönelik katılan sanık vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Katılan sanık vekilinin temyiz talebinin, hükmün gerekçesine yönelik olmadığı gibi hükmü temyiz etmede hukuki yararının da bulunmadığı anlaşıldığından, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince katılan sanık vekilinin temyiz talebinin isteme aykırı REDDİNE,
3) Sanık … hakkında, katılan sanık …’e karşı “Hakaret” suçundan verilen “ceza verilmesine yer omadığı”na dair karara yönelik katılan sanık vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
4) Sanık … hakkında, katılan sanık …’e karşı “Kasten Yaralama” suçundan verilen “ceza verilmesine yer omadığı”na dair karara yönelik katılan sanık vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 25/1ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d maddeleri gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde CMK’nin 223/3-c maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında yer alan “CMK’nin 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin hükümden çıkarılması ve yerine “TCK’nin 25/1 ve CMK’nin 223/2-d maddeleri gereği sanığın beraatine,” ibaresinin hükme eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.