Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/6591 E. 2020/8677 K. 06.07.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6591
KARAR NO : 2020/8677
KARAR TARİHİ : 06.07.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü dikkate alındığında, suç tarihinde 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olmadığı, bu suçla birlikte işlenen TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçununda bu nedenle uzlaştırma kapsamında olmadığı, ancak hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253.maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı gözetildiğinde, müşteki ile sanık arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılama devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
2)Sanık hakkında tehdit suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesi gereğince belirlenen “2 yıl” hapis cezası üzerinden, TCK’nin 29. maddesi gereği (1/4) oranında indirim yapılırken “1 yıl 6 ay” hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak “18 ay” hapis cezası bulunması ve TCK’nin 62. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken ”1 yıl 3 ay” yerine hesap hatası yapılarak ”15 ay” hapis cezasına karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına, 06.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.