YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6479
KARAR NO : 2020/9896
KARAR TARİHİ : 07.09.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın katılanı yaşamsal tehlike geçirecek ve organlarında birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaraladığı olayda, birden fazla nitelikli halin bir arada bulunması nedeniyle, TCK’nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesindeki ölçütler dikkate alınarak sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanığın eylemi sonucu, katılanın hayati tehlike geçirecek ve organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaralandığı, aynı eylem nedeniyle oluşan birden fazla netice sebebiyle ağırlaşan yaralamada, sanığın en ağır neticeden sorumlu tutulması gerektiği, bu nedenle hakkında sadece TCK’nin 86/1, 87/2-b-son maddelerinin uygulanması sonuç ceza 5 yıldan az olması durumunda 5 yıl hapse çıkarılması gerekirken, temel cezada TCK’nin 86/1 maddesinden sonra ayrıca TCK’nin 87/1-d maddesine göre artırım yapılması,
3)Sanığın katılanı organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaraladığı olayda uygulama maddesi olarak TCK’nin 87/2-b maddesi yerine 87/2-d maddesinin gösterilmesi,
4) Kabule göre; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.09.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.