Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/5945 E. 2020/7682 K. 24.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5945
KARAR NO : 2020/7682
KARAR TARİHİ : 24.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık … hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen beraat kararları ile katılan sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin ayrı ayrı reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde ise;
Sanık hakkında katılana karşı TCK’nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit suçundan yapılan yargılama sonucu mahkumiyet hükmü kurulduğu, suç tarihinde tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı, TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. Maddesi ve bu maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde ise;
Sanık hakkında katılana karşı 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 125/1-4 ve 106/1-1. maddeleri gereğince basit kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından kamu davaları açıldığı, TCK’nin 106/1-1 maddesindeki tehdit suçunun yargılama aşamasında uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü gereğince uzlaşma yapılamamış ise de tehdit suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi ve bu maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alınmış olması durumunda, katılana yönelik TCK’nin 86/2. ve 125/1-4 maddelerinde düzenlenen kasten yaralama ve hakaret suçlarının da uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.