Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/581 E. 2020/5436 K. 02.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/581
KARAR NO : 2020/5436
KARAR TARİHİ : 02.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın 25.03.2019 tarihli celse de alınan beyanında, ”duruşmalardan vareste tutulmak istediğini” beyan ettiği görülmekle tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.06.2013 tarih ve 2011/1285 Esas – 2013/438 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesi gereğince dolandırıcılık suçundan “1 yıl” hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı; Uyap sisteminden yapılan kontrolde, bu suça ilişkin dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve tarafların uzlaşması nedeniyle, aynı mahkemenin 05.02.2019 tarihli ek kararı ile verilen mahkumiyet kararının kaldırılmasına ve davanın uzlaşma nedeniyle düşürülmesine karar verildiği, bu nedenle söz konusu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı; sanığın adli sicil kaydında yer alan “10 ay hapis” cezasına ilişkin Bursa 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2011 tarih ve 2011/1068 Esas – 2011/1372 Karar sayılı ilamının da TCK’nin 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçuna ilişkin olduğu; ancak yine Uyap sisteminden yapılan kontrolde, bu dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiğinde, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamaması nedeniyle aynı mahkemenin 19.02.2019 tarihli ek kararı ile infazın devamına karar verildiğinden, söz konusu ilamın tekerrüre esas olduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince hükümden tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımlar çıkarılarak yerine “Bursa 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2011 tarih ve 2011/1068 Esas – 2011/1372 Karar sayılı 31.10.2011 tarihinde kesinleşen ilamında TCK’nin 141/1. maddesi gereğince verilen 10 ay hapis cezası nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.