YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5365
KARAR NO : 2020/7477
KARAR TARİHİ : 23.06.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunmayan sanığın tekerrüre esas alınan İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2013 tarih 2012/385 Esas 2013/116 Karar sayılı ilamına konu suç 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun ek 5/1 maddesi kapsamında olup, 11.04.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 3/12. fıkrası kapsamında kaldığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanunla değişik 3/12. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu; 5237 sayılı TCK’nin 7. maddesi ve 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesindeki ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na eklenen geçici 12/1. maddesindeki ” Haklarında hüküm verilmiş olup da dosyası infaz aşamasında olanlar, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren doksan gün içinde suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine ödedikleri takdirde Kanun’un 5 inci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinde bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeden faydalanabilir.” şeklindeki düzenleme gereğince, öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorulmak suretiyle tespit edilerek, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında kurulan hükümde, takdiri indirim nedenleriyle indirim yapılırken ve tekerrür hükümleri uygulanırken, 5237 sayılı TCK’nin 62. ve 58. maddelerinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi,
Kabule göre de;
3) Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında TCK’nin 58/6. maddesi gereğince cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte TCK’nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin de uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.