YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5150
KARAR NO : 2020/8988
KARAR TARİHİ : 08.07.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Müşteki …’in suç tarihinde aynı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak kalmakta oldukları sanık ve hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen… ile aralarında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü olaya ilişkin yazılı beyanlarında, suça konu eylem nedeniyle yüzünde iz kaldığını bildirmesi karşısında; müştekinin tüm tedavi evrakları ve raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevkinin yapılarak, 5237 sayılı TCK’nin 86 ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor aldırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, müştekide meydana gelen “sol maksilla üzerinde 1 cm lik kesi, sol kaş üstünde yüzeyel kesi” şeklindeki yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmayacağı konusunda bir değerlendirmeye yer verilmediği görülen … Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesince düzenlenen 26.10.2015 tarih ve … sayılı raporu ile yetinilerek eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Oluş ve dosya kapsamına göre, ilk haksız hareketi oluşturan fiilin kimin tarafından yapıldığının belirlenemeyip sanık ile müştekinin birbirlerini karşılıklı yaralamaları nedeniyle mahkumiyetlerine karar verilen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas – 2002/367 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Mükerrir olan sanık hakkında hüküm kurulurken tekerrüre esas alınan ilamın hükümde gösterilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 08/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.