YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/24364
KARAR NO : 2020/19532
KARAR TARİHİ : 21.12.2020
Kasten yaralama ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet suçlarından sanık …’in, 6136 sayılı Kanunun 15/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/3, 62 (2 defa) ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis, 5 ay hapis ve 400,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, kasten yaralama suçundan hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine ve 1 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına bırakılmasına dair Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2018 tarihli ve 2018/254 Esas, 2020/49 Karar sayılı kararlarına karşı Adalet Bakanlığının 26.10.2020 tarihli ve 2020/12184 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.11.2020 tarihli ve 2020/97811 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanık hakkında tayin edilen cezanın, 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümleri yönünden yapılan değerlendirmesinde, sanık hakkında hükmedilen sonuç cezanın adlî para cezası olması nedeniyle ertelenmesine yer olmadığına dair hüküm tesis edildiğinin belirtilmesine karşılık hükümde adlî para cezası ile birlikte sonuç olarak 5 ay hapis cezasına da karar verildiğinin göz ardı edildiği nazara alındığında, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan ve aynı yargılamada kasten yaralama suçundan hakkında verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının, yargılama sürecindeki davranışları göz önünde bulundurularak tekrar suç işlemeyeceği hususunda mahkemede kanaat oluşması nedeniyle ertelenmesine karar verilen sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının da 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) Kasten yaralama suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı bulunan kasten yaralama suçu bakımından verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesini takiben, aynı Kanun’un 51/3. maddesi uyarınca sanık hakkında 1 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verilmiş ise de, anılan Kanun’un 51/3. maddesinin “Cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkum olunan ceza süresinden az olamaz.” hükmü uyarınca cezası ertelenen sanık hakkında belirlenen denetim süresinin hükmolunan cezanın süresinden az olamayacağı gözetilmeden 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararların bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği halde; 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hapis cezasının adli para cezalarının ertelenemeyeceğinden bahisle yasal olmayan gerekçe ile ertelenmemesi suretiyle hükümde çelişki oluşturulması isabetsiz olduğu gibi kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 51/3. maddesinde yer alan “Cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, ertelenen “1 yıl 8 ay” hapis cezasının denetim süresinin en az “1 yıl 8 ay” olacağı gözetilmeden, “1 yıl” olarak belirlenmesi de isabetsizdir.
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2018 tarihli ve 2018/254 Esas, 2020/49 Karar sayılı kararlarının 5271 sayılı CMK’nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.