Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/22892 E. 2020/17853 K. 02.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/22892
KARAR NO : 2020/17853
KARAR TARİHİ : 02.12.2020

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Sanığın basit yaralama suçundan beraatine dair; Sarayköy Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2019 tarih ve 2018/476 Esas – 2019/626 Karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurusu kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın basit yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19.02.2020 tarih ve 2019/3516 Esas – 2020/559 Karar sayılı kararı
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19.02.2020 tarih ve 2019/3516 Esas – 2020/559 Karar sayılı kararının sanık tarafından CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanığın beraatine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından ise sanığın mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2018 tarihli, 2018/11-38 Esas ve 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca, yerel mahkemece verilen beraat kararı istinaf mercii tarafından mahkumiyet kararı verilerek hüküm türü değiştirildiğinden ve yine sanık hakkında basit yaralama suçundan verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 28.02.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk defa bölge adliye mahkemesince mahkumiyet kararı verildiğinden, kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın yargılama konusu eyleminin, 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi kapsamında yer alan “Basit Kasten Yaralama” suçuna ilişkin olduğu, bahse konu eylem yönünden öngörülen ceza miktarının “dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası”na ilişkin olduğu anlaşılmakla; 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesine göre, “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki hükme, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesinde yer alan geçici 5/1-d. maddesi ile “01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklinde sınırlama getirilmiş ise de Anayasa Mahkemesinin, 19/08/2020 tarih ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile “…kovuşturma evresine geçilmiş…” ibaresine ilişkin esas incelemenin aynı bentte yer alan “…basit yargılama usulü…” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği, böylece “kovuşturma evresine geçilmiş basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden iptal kararı” verildiği anlaşılmakla birlikte, sanık hakkında basit yaralama suçundan verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 28.02.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk defa bölge adliye mahkemesince mahkumiyet kararı verildiği, karar tarihinin 01.01.2020 tarihinden sonra olduğu, basit yargılama usulünün uygulanmasının takdire bağlı olduğu, Bölge Adliye Mahkemesince takdiren uygulanmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 19.02.2020 tarih ve 2019/3516 Esas – 2020/559 Karar sayılı “sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, CMK’nin 302/1. maddesi gereğince TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “Sarayköy Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.