Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/22681 E. 2020/17849 K. 02.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/22681
KARAR NO : 2020/17849
KARAR TARİHİ : 02.12.2020

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Malatya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.10.2018 tarih ve 2018/8 Esas – 2018/280 Karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurusu kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 06.01.2020 tarih ve 2018/2149 Esas – 2020/27 Karar sayılı kararı

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 06.01.2020 tarih ve 2018/2149 Esas – 2020/27 Karar sayılı kararının, sanık ve katılan kurum vekili tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesinin sanık hakkında TCK’nin 86/1, 86/3-a, 62. maddeleri gereğince verdiği “1 yıl 3 ay” hapis cezasına dair kararın bölge adliye mahkemesince kaldırılarak sanığın TCK’nin 86/1, 86/3-a, 87/3, 62. maddeleri gereğince “1 yıl 4 ay 7 gün” hapis cezasına mahkum edilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanığın temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 06.01.2020 tarih ve 2018/2149 Esas – 2020/27 Karar sayılı “istinaf başvurusu kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair” kararına yönelik sanığın temyiz dilekçesinde 5271 sayılı CMK’nin 294/1. maddesine göre hükmün hukuki yönüne ilişkin temyiz nedeni bildirilmediği anlaşıldığından; sanığın temyiz talebinin 5271 sayılı CMK’nin 298/1. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Katılan kurum vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi gereğince cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte, TCK’nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin de uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, katılan kurum vekilinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 06.01.2020 tarih ve 2018/2149 Esas – 2020/27 Karar sayılı “istinaf başvurusu kabul edilerek yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın mahkumiyetine” dair hükmünün CMK’nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK’nin 303. maddesi gereğince, sanık hakkında TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın devamına “ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince “Malatya 4. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.