Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/18032 E. 2021/367 K. 06.01.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/18032
KARAR NO : 2021/367
KARAR TARİHİ : 06.01.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın denetim süresi içerisinde işlediği ve hükmün açıklanmasına neden olan ihbara konu Eskişehir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 08.10.2013 tarih ve 2013/356 Esas – 2013/731 sayılı kararına konu suçun “kamu görevlisine hakaret” ve “tehdit” suçları olduğu gözetilmeden, kurulan hükümde hatalı şekilde “hırsızlık” olarak gösterilmesi,
2) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanık … ile hakkında şikayet yokluğundan kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen Menekşe’nin aynı fikir ve eylem birliği içerisinde iştirak halinde mağdura saldırdıkları ve fiil üzerinde ortak hakimiyet kurdukları anlaşılmakla, sanık …’ın da mağdurda meydana gelen kemik kırığından sorumlu tutularak hakkında TCK’nin 87/3. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
3) İki tarafın da olayın çıkış sebebi ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, tarafsız tanığın bulunmadığı anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Daireleri’nin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirip gerektirmediğinin tartışılmaması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.