Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/16007 E. 2021/1137 K. 14.01.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/16007
KARAR NO : 2021/1137
KARAR TARİHİ : 14.01.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar Hakim ve Nurettin hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ve sanık … hakkında müşteki Zübeyde’ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında müşteki İsa’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, sanık … hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Oluşa, tüm dosya kapsamına, müştekiler Zekiye ve Dilber’in beyanlarına göre; müşteki İsa’nın eşi ve kızıyla arasında yaşanan tartışma sonrasında Dilber’in abisi olan sanığı olay yerine çağırması üzerine sanığın olay yerine gelerek tabanca ile babasını basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı olayda, sanık hakkında TCK’nin 29. maddesinde belirtilen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

b) Sanık …’nın müştekilere hitaben tehdit içerikli sözler söylemesi karşısında; sanığın müştekilere yönelik, TCK’nin 106/1-1 ve 43/2. maddelerinde düzenlenen zincirleme tek tehdit suçunu işlediği gözetilmeden sanık hakkında iki ayrı tehdit suçundan hükümler kurulması,
Kabule göre de;
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas – 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden  6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.