YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15589
KARAR NO : 2020/18958
KARAR TARİHİ : 15.12.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Müşteki hakkında hükme esas alınan … Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 21/07/2014 tarihli adli raporuna göre, müştekide “sağ gözde görme kaybı” oluştuğunun belirtildiği, raporun bu yönüyle müştekinin duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına veya işlevinin yitirilmesine neden olup olmadığı hakkında yetersiz olduğu anlaşılmakla, müştekinin tüm tedavi evrakları ile birlikte Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Dairesine sevki ile, 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerini kapsayacak şekilde adli raporunun alınması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Müşteki hakkında hükme esas alınan … Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 21/07/2014 tarihli adli raporuna göre, müştekinin yaralanmasının “kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu”nun belirtildiği halde sanığın cezasından 5237 sayılı TCK’nin 87/1-d maddesi uyarınca artırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
3) Sanığın yaralama eyleminin, müştekinin vücudunda kemik kırılmasına ve yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olması karşısında; TCK’nin 86/1. maddesine göre temel hapis cezasının, aynı olayda iki nitelikli halin (TCK 87/3 ve 87/1-d maddelerinin) birleşmesi nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerekirken yazılı şekilde cezanın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.