Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2020/14330 E. 2020/18246 K. 07.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14330
KARAR NO : 2020/18246
KARAR TARİHİ : 07.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, basit yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama ve sanık … hakkında basit yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul 26. Sulh Ceza Mahkemesinin 05/09/2013 tarih ve 2013/176 Esas, 2013/860 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan 5 ay kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 50/1-f maddesi gereğince 2 ay 15 gün süreyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek tedbirine çevrildiği, TCK’nin 58/2-a-b maddelerine göre sadece hapis veya adli para cezalarının tekerrüre esas alınabileceği ve TCK’nin 50/5. maddesi uyarınca da uygulamada asıl mahkumiyetin bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbir olduğunun belirtildiği, bu itibarla söz konusu seçenek tedbirden ibaret mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın başkaca tekerrüre esas sabıkasının da bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.