Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/9997 E. 2019/9905 K. 08.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9997
KARAR NO : 2019/9905
KARAR TARİHİ : 08.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında mağdur …’ın isim ve kimlik bilgilerine yer verilmemesi, şikayetinden vazgeçen mağdur …’ın ise mağdur yerine katılan olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 232/2-b maddesine aykırı davranılmış ise de bu hususların mahallinde eklenmesi ve düzeltilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Sanık hakkında mağdur …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık hakkında mağdur …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a)Sanık hakkında mağdura karşı silahla basit yaralamaya teşebbüs suçundan kamu davası açıldığı, oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın mağdur …’i elinde bıçakla kovaladığı ancak mağdurun kaçarak kurtulması üzerine eylemini tamamlayamadığı ve kabulün de bu şekilde olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nin 35. maddesinde düzenlenen teşebbüs hükümlerinin uygulanması yerine tamamlanmış suçtan hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.