Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/88 E. 2019/7887 K. 10.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/88
KARAR NO : 2019/7887
KARAR TARİHİ : 10.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdur sanıklar … ve …’nun temyiz dilekçelerinin içeriklerine göre, temyiz istemlerinin sanık sıfatıyla ve kendileri hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu mağdur sıfatıyla temyiz istemlerinin bulunmadığı anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1)Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 61. maddesi gereğince temel cezalar belirlenirken suçun işleniş biçimine, kastın yoğunluğuna, yaralanmanın sayısı ve meydana gelen zararların ağırlığına göre, TCK’nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a)5237 sayılı TCK’nin 61. maddesi gereğince temel cezalar belirlenirken suçun işleniş biçimine, kastın yoğunluğuna, yaralanmanın sayısı ve meydana gelen zararların ağırlığına göre, TCK’nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Mağdura ait Prof .Dr İlhan Özdemir Devlet Hastanesi ortopedi uzmanınca verilen 18.09.2014 tarihli raporda “sağ el 5. parmaktaki metatars fraktürü” belirtildiği ancak raporda kemik kırığının derecesinin belirtilmediği anlaşılmakla, mağdura ait film, grafi ve tüm tedavi evrakları tedavi gördüğü kurumlardan getirtilerek en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne gönderilerek kemik kırığının yaşam fonksiyonlarını kaçıncı derece etkileyeceği hususunda rapor aldırılmadan eksik araştırma ile hüküm kurulması,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.