YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8429
KARAR NO : 2019/15452
KARAR TARİHİ : 10.09.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan sanık … müdafiinin katılan vekili sıfatıyla sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun’un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Katılan sanık … müdafiinin sanık müdafii sıfatıyla müvekkili hakkında verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
a) Sanık …’in üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten basit yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olduğu, taraflara soruşturma ve kovuşturma aşamalarında uzlaşmak isteyip istemediğinin sorulmadığı anlaşılmakla sanık … ile mağdur … arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
b) Sanık …’ın suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında silinme koşulları oluşmuş mahkumiyet kararının bulunduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelemeye engel sabıkasının bulunmadığı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nin 231/6. ve TCK’nin 50, 51/1. maddelerinde öngörülen diğer şartların da denetime imkan verecek şekilde tartışılarak CMK’nin 231/5, TCK’nin 50. ve 51/1. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, sanığın “daha önce hapis cezası olduğundan” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle TCK’nin 50. ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi ve CMK’nin 231/5. maddesi yönünden herhangi bir değerlendirme yapılmaması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.