YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7296
KARAR NO : 2019/14437
KARAR TARİHİ : 03.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık … müdafiin temyiz dilekçesinin incelenmesinde “sanıklar …, … ve … hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve beraat kararlarını temyiz ediyoruz.” demek suretiyle sadece “katılan vekili” sıfatı ile temyize geldiği, sanık … hakkında hakaret suçundan verilen kesin nitelikteki adli para cezasına yönelik temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
1)Sanıklar … ve … hakkında katılan …’a karşı kemik kırığı meydana getirecek şekilde kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun’un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık … hakkında katılan …’a karşı kemik kırığı meydana getirecek şekilde kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3)Sanık … hakkında katılan …’a karşı basit yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, trafikte yaşanan tartışma sonrasında sanık ve katılanın araçlarından indikleri, sanığın katılana önce tokatla vurduğu, kavganın devamında ise tekme ve yumrukla saldırarak kemik kırığı meydana getirecek şekilde yaraladığı, sanık hakkında kamu davası açılırken, eylemler bölünerek hem basit yaralama suçundan hem de kemik kırığı meydana getirecek şekilde kasten yaralama suçundan ayrı ayrı cezalandırılması talep edilmiş ise de; sanığın eylemlerinin bir bütün olarak tek suç oluşturduğu ve sadece kemik kırığına neden olacak şekilde kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, basit yaralama suçu yönünden suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçesi ile 5271 sayılı CMK’nin 223/3-a maddesi gereğince beraatine karar verilmesi suretiyle aynı eylem nedeniyle hem mahkumiyet hem beraat kararı verilerek hükümde çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.