YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7198
KARAR NO : 2019/15207
KARAR TARİHİ : 11.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin, sanık … hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik lehe temyiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Mahkemece tekerrüre esas alınan Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.03.2008 tarih, 2007/342 Esas ve 2008/68 Karar sayılı yağma suçundan verilen 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezasını içeren ilamda TCK’nin 31/3. maddesinin uygulanması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 58/5. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK’nin 58. maddesindeki mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunduğu anlaşılmakla, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümden sanık hakkında TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine “Sanık hakkında Konya Sulh Ceza Mahkemesinin 21/01/2014 tarih, 2013/986 Esas, 2014/61 Karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan verilen 3 ay hapis cezasına dair mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” paragrafının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
1) Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, görgüye dayalı bilgi sahibi tanığın olmadığı, olaydan dört buçuk ay sonra alınan adli raporda sanık …’ta meydana gelen yaralanmanın soruşturma konusu olay ile illiyet bağının kurulmasının mevcut haliyle mümkün olmadığının belirtilmesi karşısında, sanığın mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda yer alan kasten yaralama suçundan hükmolunan adli para cezasının hüküm tarihleri itibariyle kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58.maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.