YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7042
KARAR NO : 2019/14814
KARAR TARİHİ : 09.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Katılan hakkında düzenlenen…Üniverstesi… Eğitim ve Araştırma hastanesinin 31.12.2013 tarihli 1223 nolu raporunda, patolojik lezyonun olmadığı ve yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğunun belirtilmesine karşın, aynı Hastanenin KBB uzmanı tarafından düzenlenen aynı tarihli raporunda, tanı olarak “tragus önünde 2 cm lik kesi” olduğu belirtilerek, yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemez nitelikte olduğunun bildirildiği, bu haliyle raporlar arasında çelişki bulunduğu, KBB uzmanı tarafından düzenlenen raporda basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikteki yaralanmanın ne olduğu hususunun denetime olanak verecek şekilde raporda açıkça belirtilmediği anlaşılmakla; sanığın eylemi ile katılanda yaralanma meydana gelip gelmediği ve meydana gelmiş ise, bu yaralanmanın niteliği hususunun şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespiti amacıyla, katılana ait tüm tedavi evrakları, film ve grafiler ile katılana ait tüm geçici ve kati raporlar temin edilip, en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, katılanın yaralanmasının niteliği hususunda ayrıntılı TCK’nin 86 ve 87. maddelerine uygun rapor aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) İddia, savunma, tüm dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre; ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem aykırı olarak BOZULMASINA, 09.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.