YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6869
KARAR NO : 2019/15458
KARAR TARİHİ : 10.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanmamasında mağdurdan kaynaklanan tahrik oluşturabilecek bir eylem bulunmadığından mahkemenin delilleri tahlil ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1) Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde; sanık ile mağdur …’nin olayın gelişimini farklı şekilde anlattıkları, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinden, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık … hakkında kurulan hükümde, sanığın 28.08.2015 tarihli celsede lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
3) Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, TCK’nin 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında 7 bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği halde, yazılı şekilde denetime imkan verecek somut teşdit nedenleri izah edilmeden sanıklar hakkındaki temel cezaların teşdiden belirlenmesi suretiyle aynı Kanun’un 61. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.