Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/6005 E. 2019/14295 K. 03.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6005
KARAR NO : 2019/14295
KARAR TARİHİ : 03.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1 maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl hapis cezasının, TCK’nin 87/1-c maddesi uyarınca bir kat artırılmasıyla 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesinden sonra, aynı maddenin son fıkrası uyarınca 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi yerine, denetime imkan vermeyecek şekilde TCK’nin 87/1-c-son maddesi uyarınca doğrudan 3 yıl hapis cezası verilmesi sonuç ceza değişmeyip, aleyhe temyiz de olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın mağduru silah niteliğindeki elektrik panosu ile yüzde sabit ize neden olacak şekilde yaraladığı olayda koşulları oluştuğu halde TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, TCK’nin 86/1, 87/1-c, son ve 21/2. maddeleri gereğince belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından, TCK’nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın “1 yıl 1 ay 15 gün” hapis cezası yerine “1 yıl 2 ay 15 gün” hapis bulunması ve devamında TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın “11 ay 7 gün” hapis cezası yerine “1 yıl 2 gün” olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince TCK’nin 29. madesinin uygulandığı paragraftaki “1 yıl 2 ay 15 gün” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “1 yıl 1 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi, TCK’nin 62. maddesinin uygulandığı paragraftaki “1 yıl 2 gün” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “11 ay 7 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.