YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/5248
KARAR NO : 2019/15204
KARAR TARİHİ : 11.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanığın 110 promil alkollü olarak kullanmakta olduğu sevk ve idaresindeki araçla, gece vakti trafik kontrolü amacıyla el feneri ile durmasını istediği katılan trafik polisine çarparak katılanı hayati tehlike geçirecek, kemik kırığı oluşturacak ve organlarından birinin işlevini yitirecek şekilde yaraladığı olayda, sanığın alkollü araç kullanmasına yönelik işlem yapılmasını önlemek amacıyla görevli olduğunu bildiği katılana karşı eylemini öldürme kastı altında işleyebileceği değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nin 82/1-g maddesine uyan adam öldürmeye teşebbüs suçunun unsurlarını oluşturması ihtimali nedeniyle, delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilip dosyanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre;
2)Sanığın üzerine atılı kasten yaralama suçunun TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 87/2-son maddeleri kapsamında olup alt sınırı sekiz yıl hapis cezasından fazla olduğundan, 5271 sayılı CMK’nin 150/3. maddesinin açık hükmü karşısında sanığa zorunlu müdafi tayini gerektiğinden, müdafi atanmadan yargılama yapılmak suretiyle sanığın savunma hakkı kısıtlanarak CMK’nin 188/1. maddesine muhalefet edilmesi,
3)Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin 5237 sayılı TCK’nin 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4)Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin, hükümlerin bu
nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/07/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.