YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4851
KARAR NO : 2019/8478
KARAR TARİHİ : 17.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece bozmaya uyularak verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Bozma ilamı öncesi sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3 ve 29. maddeleri uyarınca neticeten “6 ay” hapis cezasına hükmedildiği, bu hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi ve sanık aleyhine temyiz bulunmaması karşısında, ceza miktarının sanık lehine 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeksizin, bozma sonrası verilen kararda sanık hakkında neticeten “1 yıl 3 ay” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
b) Sanık hakkında, 26.03.2007 tarih, 2006/281 Esas ve 2007/161 Karar sayılı karar ile 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3 ve 29. maddeleri uyarınca verilen hapis cezasının TCK’nin 51. maddesi gereğin ertelendiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi yönünden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiş ise de; … Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/71 Esas – 2016/42 sayılı kararı gereğince, sanığın 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümde TCK’nin 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragraftan sonra gelmek üzere, “1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın neticeten 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” şeklindeki paragrafın eklenmesi, hüküm fıkrasından TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 51/3. maddesi uyarınca 2 yıl denetim süresi belirlenmesine, TCK’nin 51/6. maddesi uyarınca sanığın kişiliği ve sosyal durumu göz önünde bulundurarak, denetim süresinin herhangi bir yükümlülük belirlemeden veya uzman kişi görevlendirmeden geçirilmesine, TCK’nin 51/7. maddesi uyarınca sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin sanığa ihtarına, TCK’nin 51/8. maddesi uyarınca, denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağına” cümlelerinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.