YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/479
KARAR NO : 2019/9207
KARAR TARİHİ : 30.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat ve ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile hakaret sucundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
4) Katılan Sanık … hakkında mağdur …’ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın suç tarihinde mağdur …’e yumruk atmak isterken araya giren mağdur …’yı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralaması şeklinde gelişen olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nin 21/2. maddesi uyarınca olası kastla yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 28.05.2013 tarih ve 2013/3-259 Esas 2013/273 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, TCK’nin 86/2. ve 86/3-a. maddeleri uyarınca belirlenecek ceza üzerinden TCK’nin 21/2. maddesi uyarınca indirim yapılmaması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.