YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4577
KARAR NO : 2019/12011
KARAR TARİHİ : 30.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında, mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazları ile kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nin 223/2-a maddesi uyarınca beraat hükmü kurulmuşsa da, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması durumunda anılan maddenin uygulama yeri bulduğu ancak mahkemenin kabulünde bahsedilen kafana kurşun mu istiyorsun sözlerinin 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, suç teşkil eden sözlerin CMK’nin 223/2-a maddesi kapsamı dışında kaldığının ve ilgili maddenin uygulanma şartlarının oluşmadığının anlaşılması karşısında, somut olaya uygun düşmeyen gerekçe ve uygulama maddesi ile beraat kararı verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.