YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/438
KARAR NO : 2019/8945
KARAR TARİHİ : 29.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık … müdafiinin temyiz dilekçesinde, sanık …’nın, …’a yönelik basit kasten yaralama eylemini temyiz etmediği anlaşıldığından tebliğnamenin üç numaralı fıkrasındaki görüşe iştirak edilmemiştir.
Her ne kadar katılan … vekili temyiz dilekçesinde, tanık …’ın, katılanı kasten yaralama eylemine iştirak ettiği gerekçesi ile cezalandırılmasını talep etmiş ise de, … hakkında bu hususta açılmış bir kamu davası bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında basit tehdit suçundan kurulan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanık … hakkında basit kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmü ve sanık … hakkında, silahla organ işlevinin zayıflamasına ve kemik kırığı oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne uygulanan 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi halinde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi halinde temel cezaya hükmedilmeden, 5237 sayılı TCK’nin 129/1. maddesi uyarınca doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün bir numaralı fıkrasında hakaret suçundan kurulan hükmün (1, 2, 3, 4, 5 ve 6.) paragraflarının hükümden çıkartılması suretiyle hükmün isteme uygun DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4) Sanıklar İbrahim Fatih Erkan, … ve …’ın haklarında silahla organ işlevinin zayıflamasına ve kemik kırığı oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümleri ile sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
a) Olay tarihinde katılan …’nun yanında tanık …’da bulduğu halde aracı ile seyir halinde iken, tek yön olan sokağa aracı ile ters yönden giren …’ı uyarması üzerine, …’ın sanığa hakaret ve tehditte bulunduğu ve olay yerine sanıklar , … ve …’ı çağırdığı, olay yerine gelen sanıklar, … ve …’ın, … ile katılan …’nu fikir ve eylem birliği içerisinde, fiil üzerine hakimiyet kurarak yaraladıklarının, katılanın aşamalardaki anlatımları, tanıklar … ve… ile …’nın aşamalardaki beyanları, sanık …’ın aşamalardaki ikrara yönelik savunması ile…’in kovuşturma aşamasında içeriğini kabul ettiği soruşturma beyanından anlaşılması karşısında, sanıklar İbrahim , … ve …’ın haklarında 5237 sayılı TCK’nin 37/1, 86/1, 86/3.e, 87/1.a, 87/1.son maddeleri gereğince mahkumiyet hükümleri kurulması yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
b) Sanık …’ın, adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasından ibaret ilamının suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmemesi ve hakaret suçunun zarar oluşumuna elverişli olmaması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231/6-b fıkrasındaki koşulların oluşup oluşmadığı hususunun değerlendirilmesi sonucu hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “Sanık hakkında sanığın daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunması da dikkate alınarak (18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı yasanın 72.maddesi ile değişik CMK’nun 231/8.maddesi ek cümlesi dikkate alınarak”Denetim süresi içinde kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” hükmü gereğince)” şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanık …’ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.