Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2019/4175 E. 2019/14547 K. 04.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4175
KARAR NO : 2019/14547
KARAR TARİHİ : 04.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türü itibariyle hükmün, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanıklar … ve … haklarında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin sanıkların ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Yaralama eylemi sonucunda mağdurun hem hayati tehlike geçirecek hem de kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmış bulunması karşısında, bu durumun ancak temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşma nedeni yapılabileceği ve sanıklar hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesinden sonra yalnızca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK’nin 87/1-d-son maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK’nin 87/3. maddesi gereğince de kemik kırığından ayrıca artırım yapılması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
b)Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 04/07/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.