YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3780
KARAR NO : 2019/12054
KARAR TARİHİ : 30.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık …’nin annesi olduğu anlaşılan mağdur …’ye ait mahkemeye hitaplı tarihsiz dilekçenin içeriği itibariyle temyiz dilekçesi mahiyetinde değil şikayetten vazgeçme iradesinin tekrarı niteliğinde olduğu kabul edilerek sanığın temyiz istemine hasren yapılan incelemede;
1) Sanık tarafından temyiz dilekçesinin ekinde sunulan … Asker Hastanesince düzenlenen 20.11.2015 tarihli raporda ‘organik olmayan psikoz’ teşhisi konulduğu ve askerliğe elverişli olmadığının tespit edildiği, UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın güncel sabıka kaydında yer alan Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.09.2013 suç tarihli, 02.12.2014 tarihli 2013/625 Esas – 2014/720 Karar sayılı ilamı ile “Akıl Hastalığı” nedeniyle güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği ve karara konu, dosya içerisinde bulunan, Bakırköy Prof. Dr. … Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 09.10.2013 tarihli raporda ‘atipik psikoz’ teşhisiyle cezai sorumluluğunun olmadığı, hakkında TCK’nin 32/1. maddesinin tatbiki ile TCK’nin 57. maddesi gereğince koruma ve tedavi amaçlı akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasının uygun olduğunun tespit edildiği, yine sanığın güncel sabıka kaydında bulunan Bakırköy 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.06.2015 suç tarihli, 16.05.2017 tarihli ve 2015/691 Esas – 2017/314 Karar sayılı ilamına konu olan, Bakırköy Prof. Dr. … Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin 29/03/2017 tarihli kurul raporunda, sanığın işlediği suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olduğu, dolayısıyla işlediği öne sürülen suça yönelik ceza sorumluluğunun olmadığının tespit edilmesi karşısında, öncelikle sanığa 5271 sayılı CMK’nin 150/2. maddesi uyarınca müdafii atanıp, sanığın 5237 sayılı TCK’nin 32/1-2. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının tespiti için dava dosyası ile birlikte önceki tedavilerine ilişkin tüm belgeler ve raporları da eklenerek Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan, tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden veya Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından sağlık kurulu raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.