YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/333
KARAR NO : 2019/7718
KARAR TARİHİ : 09.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur …’e karşı işlediği kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, yüzde sabit ize neden olan yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği göz önünde tutulmaksızın temel ceza TCK’nin 86/1. maddesi yerine TCK’nin 86/2. maddesi ile belirlenmiş ise de; sanık hakkında verilen cezanın TCK’nin 87/1-c-son maddesi uyarınca 5 yıla çıkartılması nedeniyle sonuç ceza değişmediğinden,
b) Sanığa TCK’nin 86/2 ve 86/3-e maddeleri uygulanarak verilen 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/1-c maddesi gereğince bir kat artırılması ile 1 yıl hapis cezasına çıkartılması gerekirken, artırım sonucu gösterilmeksizin sanığın doğrudan 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, sonuç ceza doğru olarak belirlendiği ve sonuca etkili olmaması,
c) Sanığın kızını bıçakla yaraladığı olayda, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri kapsamında birden fazla nitelikli halin aynı olayda gerçekleşmesi nedeniyle TCK’nin 86/2. maddesine göre temel hapis cezasının, alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin
58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken (1 yıl) denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmındaki ” 5275 sayılı Kanun’un 108/4. maddesi gereğince cezasının infazının tamamlanmasından sonra başlamak üzere bir yıl denetim süresi belirlenmesine,” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdur …’ a karşı işlediği kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken (1 yıl) denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin kısmındaki ” 5275 sayılı Kanun’un 108/4. maddesi gereğince cezasının infazının tamamlanmasından sonra başlamak üzere bir yıl denetim süresi belirlenmesine,” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.