YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3092
KARAR NO : 2019/9003
KARAR TARİHİ : 29.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diper temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1) Sanığın cezai ehliyet durumu dikkate alınarak, hakkında akıl hastalığı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 32/2. maddesinin uygulanması karşısında; sanığa istemi aranmaksızın zorunlu bir müdafii atanması gerektiği de gözetilmeden, bozmadan sonraki savunmasının zorunlu müdafiin yokluğunda alınması suretiyle, 5271 sayılı CMK’nin 150/2. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
2) Kabule göre de;
a) Hükmün tefhim edildiği 01.11.2018 tarihli oturumda sanıktan son sözü sorulduğunun tutanağa yazıldığı halde hüküm fıkrasında sanığın yokluğunda karar verildiği bildirilerek çelişkiye neden olunması,
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararı uyarınca sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesi gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
c) Hayati tehlike nedeniyle sonuç cezanın 5 yıla çıkarılması sırasında kararda uygulanan yasa maddesi 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin gösterilmemesi,
d) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 32/2. maddelerine göre belirlenen 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasından 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilmesi yerine, hesaplama hatası yapılarak 2 yıl 7 ay 6 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza belirlenmesi,
e) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.