YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2313
KARAR NO : 2019/6443
KARAR TARİHİ : 27.03.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında, mahkemenin 02.10.2007 tarih ve 2007/16 Esas ve 2007/59 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3- a ve 62. maddeleri uyarınca verilen 5 ay hapis cezasının TCK’nin 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği, hükmün sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından lehine temyizi üzerine 5271 sayılı CMK’nin 231. madde uygulamasının tartışılması yönünden mahalli mahkemece değerlendirilmesi gerekçesi ile Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 05.04.2010 tarih ve 2009/47798 Esas ve 2010/10659 Karar sayılı kararı ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında TCK’nin 86/2, 86/3- a ve 62. maddeleri uyarınca verilen 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği görülmekle; sanığın denetim süresi içinde kasti suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün TCK’nin 86/2, 86/3- a ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası olarak açıklanmasına karar verilmiş ise de, bozmadan sonra kazanılmış hak nedeniyle uygulama yapılırken kazanılmış hakkın ceza miktarı ile birlikte ertelemeyi de kapsayacağı düşünülmeden, sanık hakkında sonuç olarak tayin olunan 5 ay hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilerek CGK’nin 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas ve 2016/42 Karar sayılı kararı uyarınca kazanılmış hakkın dikkat edilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine aykırı davranılması,
2) Kabule göre ise; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.