YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1814
KARAR NO : 2019/9361
KARAR TARİHİ : 02.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas – 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanığın katılanı hem duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak hem de kemik kırığına neden olacak şekilde yaralaması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 87. maddesinde gösterilen nitelikli hallerden birden fazlasının ihlal edilmiş olması nedeniyle TCK’nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesi dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Katılan hakkında Adli Tıp Kurumu Karşıyaka Şube Müdürlüğünce düzenlenen 08.01.2015 tarihli raporunda yaralanmasının hayati tehlike oluşturmadığı belirlendiği, kararın hüküm kısmında, sanık hakkında katılanın hayati tehlike geçirdiği belirtilerek 87/1-a maddesinin uygulanması, gerekçe kısmında ise katılanda kemik kırığı ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin zayıflamasına neden olduğunun belirtilmesi suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişkiye neden olunması,
4) Sanık hakkında uygulanan haksız tahrik hükümleri yönünden, kısa kararda ve hükümde (1/4) oranında uygulama yapıldığı halde, hükmün gerekçe kısmında (2/4) oranında indirildiği belirtilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
5) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/1-a maddesi gereğince bir kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasına çıkartılması, ardından TCK’nin 87/1-son fıkrası uygulanarak 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
6) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.